1_پنجشنبه 11 تیر 1394 دو کارگر بلوچ توسط ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شدند که در ظرف سه ساعت جسد بی جان آنها را به بیمارستان خاتم الانبیا شهر چابهار تحویل داده و علت مرگ آنها را صرفا "سکته قلبی" بیان کردند. این موضوع مشکوک علیرغم انتشار در برخی از خبرگزاری های حقوق بشری اما هیچ بازتابی در رسانه های بزرگ و هیچ حساسیتی در بین فعالان مدنی ایجاد نکرد.
2 یکشنبه 22 شهریور 1394 شاهرخ زمانی فعال کارگری در زندان رجایی شهر کرج پس از 5 سال حبس بدون مرخصی از دنیا رفت. مسئولان بهداری زندان علت مرگ مشکوک وی را صرفا "سکته مغزی" عنوان کردند. این موضوع بازتاب گسترده ای در رسانه های بزرگ، شبکه های اجتماعی و نهادهای حقوق بشری پیدا کرده و حساسیت عمومی مردم را بر انگیخت.
3 این دو موضوع که صرفا به عنوان دو نمونه مشابه از بین ده ها موضوع مهم دیگر مطرح شده اند نشان می دهند که علیرغم اهمیت بیشتر موضوع کارگران بلوچ که "کمتر از سه ساعت" پس از بازداشت به طرز مشکوکی از دنیا رفتند اما این مساله چندان مورد توجه رسانه ها و فعالان مدنی در شبکه های اجتماعی و حتی فعالان حقوق بشر قرار نگرفته است.
4 مقایسه بین این دو موضوع مهم باعث شده که یک بار دیگر فعالان اتنیکی و اهل سنت در شبکه های مجازی طرح سوال کنند که چرا به ظاهر توجه بین مرکز کشور و مناطق حاشیه ای قومیتی و اهل سنت نشین متفاوت است؟ و اساسا چه دلایلی وجود دارد که احساس می شود گزارشها و خبرهای مناطق قومیتی و سنی نشین نه تنها توسط حاکمیت ایران بلکه حتی توسط اپوزیسیون نیز مورد کم توجهی قرار گیرند؟

هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر